O ιστορικός του μέλλοντος θα έχει πολλή δουλειά όταν θα φτάσει στο γράμμα «Π» και θα θελήσει να αναλύσει τα «έργα και τις ημέρες της Πρωθυπουργίας» του Γιώργου Παπανδρέου. Υπάρχουν όμως κάποια
highlights, αυτά τα τελευταία τρία χρόνια, που σε κάνουν να συνειδητοποιείς ότι κάποια στιγμή, μπορεί και να σου… λείψει!
Στα καφενεία και τα κυλικεία, οι ιδεολογικοί και πολιτικοί αντίπαλοι του Γιώργου Παπανδρέου, ανασύρουν δύο «στιγμιότυπα» θέλοντας να «μειώσουν» τον υποψήφιο Πρωθυπουργό… Είναι Οκτώβριος του 2009 και όλες οι δημοσκοπήσεις τον θέλουν νικητή. «Είναι ο μόνος που πήγε να αλλάξει την αλυσίδα του ποδηλάτου του, εν κινήσει», λένε ειρωνικά για το γεγονός που είχε σαν συνέπεια τον τραυματισμό στον αντίχειρα του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ φυσικά και δεν έχουν απάντηση, αφού ακόμη και ο Πρωταθλητής Γιώργος Χειμωνέτος κατεβαίνει από το ποδήλατό του, όταν βγει η αλυσίδα… Οι πιο πικρόχολοι το πήγαιναν πιο μακριά… Στις πρώτες ημέρες της προεδρίας του κινήματος υπό τον ΓΑΠ… Τότε, έπειτα από σφοδρή χιονόπτωση ο Πρόεδρος θέλησε να δει από κοντά το μέγεθος της καταστροφής από τον χιονά και χαιρετούσε ένα… εγκαταλελειμμένο αυτοκίνητο, κάνοντας μάλιστα και γκριμάτσες συμπόνιας. «Κοντά στους πολίτες, κοντά και στα αυτοκίνητα», το δηκτικό σχόλιο των αντιπάλων.
«Λεφτά υπάρχουν…»
Εκείνες τις ημέρες, της προεκλογικής εκστρατείας, ο Γιώργος Παπανδρέου βρίσκεται στο απόγειο της δημοφιλίας του. Πιο fit από ποτέ, παρά τα 58 του, μιλά πλέον με την αυτοπεποίθηση που αρμόζει σε έναν ηγέτη και κατακεραυνώνει από το δημόσιο βήμα τον Πρωθυπουργό και αντίπαλον δέος, Κώστα Καραμανλή. Πολλές φορές έχουν χρεώσει στον Γιώργο Παπανδρέου, άλλωστε, μια –ελαφρά;- αδυναμία χειρισμού της ελληνικής γλώσσας! Αυτή τη φορά όμως το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο και ο μυστακοφόρος αρχηγός το βροντοφώναζε σε κάθε ευκαιρία, σαν να διαφήμιζε ζαργάνες που σαλεύουν στη Βαρβάκειο… Κάθε που εκστόμιζε την ατάκα «λεφτά υπάρχουν» ένα κύμα ενθουσιασμού ξεκινούσε από το Σουφλί και ξεσπούσε σαν «τσουνάμι» στο «πράσινο κάστρο» της Κρήτης! Ο Γιώργος είχε βρει το «μότο» και ο άλλοτε «πράσινος μάγος της επικοινωνίας» Κώστας Λαλιώτης, θα ήταν υπερήφανος για τον «αδερφό» του. Η «δημόσια εικόνα» του Γιώργου φλέρταρε επικίνδυνα, σε βαθμό ξεπατικώματος (μόνο με φούμο δεν τον έβαψαν οι σύμβουλοί του) με την «εικόνα» του Μπαράκ Ομπάμα στις αμερικάνικες προεδρικές εκλογές. Τα λευκά πουκάμισα της…αγνότητας, τα μαζεμένα μανίκια που υποδηλώνουν την ετοιμότητά του για δουλειά, το σακάκι που βγάζει στην πρώτη ευκαιρία, «κλείνοντας το μάτι» στον απλό ψηφοφόρο λέγοντάς του «είμαι ένας από εσάς»… Ο Γιώργος Παπανδρέου εκλέγεται πανηγυρικά και η Νέα Δημοκρατία βυθίζεται σε ιστορικά χαμηλά. Είναι πλέον κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού αλλά δεν του είναι αυτό αρκετό. Θέλει να αφήσει το στίγμα του, με τη ρητορική του και τις ιδέες του…
«Αντιεξουσιαστές στην εξουσία»…
…είναι η ατάκα που κάνει αίσθηση στην ομιλία του στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο. Αποσβολωμένοι Υπουργοί και Υφυπουργοί ακούνε τον ηγέτη τους να εκφωνεί έναν πύρινο λόγο για τα δικαιώματα του πολίτη και να τοποθετεί τον πήχη σε ύψη δυσθεώρητα, έτοιμο να δώσει τη μάχη εναντίον του κατεστημένου! Να τα αλλάξει όλα! Η «φαντασία στην εξουσία»; Ο Γιώργος είναι πιο μπροστά από την ελληνική εποχή, ένα «κλικ» πιο προοδευτικός ακόμη και από τον ψηφοφόρο του…ΣΥΡΙΖΑ!!! Το «αντιεξουσιαστής» βέβαια, αποτέλεσε απλά ένα επικοινωνιακό «πυροτέχνημα», ένα σχήμα λόγου… Τρία χρόνια αργότερα, πολλοί από τους παλιούς συντρόφους του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, δυσπιστούν για την πρόθεση αποχώρησής του… Ίσως ο Γιώργος Παπανδρέου να είναι ο πιο-«κολλημένος-με-την-καρέκλα»-«αντεξουσιαστής», σχολιάζουν… Είναι και αυτή η «καρέκλα» της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που απαιτεί ο επικεφαλής να είναι πρόεδρος κόμματος, οπότε για να παραμείνει εκεί πρέπει να είναι Πρόεδρος εδώ. Μύλος!!!
«Που πήγαν τα λεφτά;»
Ο άλλοτε μειλίχιος και cool Γιώργος μετατρέπεται σε «ταύρο εν υαλοπωλείω»… Ένα χρόνο αργότερα από την εκλογή του, ψάχνει και ο ίδιος την απάντηση… «Που πήγαν τα λεφτά»; Το επιτυχημένο προεκλογικό μότο γυρίζει μπούμερανγκ και γίνεται πλέον ο «εφιάλτης» του. Από το Καστελόριζο, σε ένα καταπληκτικό ομολογουμένως πλάνο, καλεί το ΔΝΤ… (Λες και αν το έκανε από το γραφείο του, δεν θα ερχόταν!) Η «Τρόικα» καταφτάνει στην Ελλάδα και εκείνος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το τσουνάμι της οικονομικής κρίσης… Σε μια ψύχραιμη καταγραφή των γεγονότων στην Ευρώπη, λίγο πριν το τέλος του 2011, η Wall Street Journal συμπεριέλαβε τον έλληνα πολιτικό στους πρωταγωνιστές της ευρωπαϊκής κρίσης σημειώνοντας πως «ο ιδεαλιστής πολιτικός Γιώργος Παπανδρέου δεν ήταν προετοιμασμένος για το μέγεθος της κρίσης που κληρονόμησε».
«Θα βγάλω το πιστόλι στο τραπέζι…»
Όχι. Μήδε ο Τζέιμς το πε, νούδε ο Κάλαχαν. Η ρητορική του Σοσιαλιστή Πρωθυπουργού αγγίζει τα λαϊκά στρώματα. Πρέπει να δείχνει αποφασισμένος, πρέπει να διαπραγματευτεί σθεναρά. Αυτό τουλάχιστον πρέπει να επικοινωνήσει στο εσωτερικό της χώρας. Εκ των υστέρων, αποδείχθηκε ότι «το πιστόλι που έβγαλε το έστρεψε στον εαυτό του». Άλλωστε, ένα άγραφος νόμος των μαφιόζων λέει πως «αυτός που τραβάει πιστόλι πρέπει να είναι έτοιμος να σκοτώσει ή να σκοτωθεί». Και οι μαφιόζοι δικαιώθηκαν…
Το «χτίσαμε» το κορμί, πατριώτη…
…βγαλμένος από το αρχαίο ρητό («…εν σώματι υγιή») αλλά και τη σύγχρονη «εικόνα» των ηγετών της Δύσης, ο Γιώργος Παπανδρέου κατάφερε με το lifestyle του να προκαλέσει πολλών ειδών σχόλια! Ίσως αυτός και ο Βλαντιμίρ Πούτιν, που βούτηξε για πλάκα με μποτίλιες και ανακάλυψε… αρχαία πιθάρια (ευτυχώς τέτοια εκφυλιστικά φαινόμενα δεν είδαμε ακόμη εδώ), να είναι οι δύο πολιτικοί που εκμεταλλεύτηκαν επικοινωνιακά τόσο πολύ το «γι’ αυτό νοιάσου και γυμνάσου»! Πότε όμως με το… ταξίδι του με κανό από την Ερμιόνη στην Ύδρα, πότε εμφανιζόμενος με… κολάν να τρέχει στο μαραθώνιο, ο Πρωθυπουργός κατάφερνε κάτι μοναδικό! Να προκαλεί ταυτόχρονα έκρηξη… «εθνικής υπερηφάνιας» από τη μία, αλλά και «πανελλήνιας δυσαρέσκειας»! Τα πλάνα μιας ηλιόλουστης Κυριακής με τον Γιώργος-ήρωα-με-κολάν να κάνει stretch πριν την έναρξη του Μαραθωνίου έκαναν τον γύρο του κόσμου. Μάλιστα, κατά την εκκίνηση έδινε και αγκωνιές για να πλασαριστεί καλύτερα! Όλα αυτά, την ώρα που η Ελλάδα κατρακυλούσε! Παρ’ όλα αυτά, ο πρώην Πρωθυπουργός ποτέ δεν εγκατέλειψε τη γυμναστική και την προσεγμένη διατροφή… Ήθελε να κάνει το ελληνικό λαό πιο fit, πιο γυμνασμένο, ακόμη και να του κόψει το κάπνισμα. Η πρόθεση ήταν καλή και θα πρέπει να αναγνωριστεί, αλλά η μέθοδος είναι που εξόργισε… Άλλο να κόβεις εσύ τις καταχρήσεις γιατί το θες και άλλο να σου τις κόβουν οι άλλοι ετσιθελικά!
Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε…
Τα διλήμματα, «εκβιαστικά» πολλές φορές, λειτούργησαν με θαυμαστή αποτελεσματικότητα για τον Γιώργο Παπανδρέου. Ήταν στις Ευρωεκλογές του 2009 όταν για πρώτη φορά ακούστηκε το «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε»… Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως η απάντηση στο δίλημμα είναι το «σκάσε και κολύμπα»! Ο λαός δέχθηκε στην αρχή αγόγγυστα, τις όποιες θυσίες του ζητήθηκαν… Άλλωστε συχνά πυκνά άκουγε τον «καταλληλότερο» να καθησυχάζει δηλώνοντας ακόμη και από το βήμα της Βουλής «οι θυσίες του ελληνικού λαού πιάνουν τόπο»… Στην πορεία βέβαια αποδείχθηκε πως ο τόπος αυτός είναι πιο πολύ «εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως», μιας και η μία χιονοστιβάδα μέτρων διαδέχεται την άλλη! Τα όρια και οι αντοχές ελαχιστοποιούνται με τον καιρό… Η πίεση από τις απεργίες αυξάνεται, όπως και το pressing της αντιπολίτευσης προς τον Πρωθυπουργό. Σε μια έντονη αψιμαχία με τον Πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, ο Γιώργος Παπανδρέου, κάνει για πρώτη φορά χρήση της… λαϊκής!
«Αν μου πείτε όλοι «πάτε φτύστε τους» θα το κάνω…
… Θα ήταν πολύ εύκολο να τους πω «άι στο καλό» και να αισθανθώ εθνική ανάταση"»! Για πρώτη φορά ο Γιώργος είχε βγει πραγματικά «έξω από τα ρούχα του» σε δημόσια συζήτηση. Τώρα μεταξύ μας, και να του έλεγαν να πάει να τους φτύσει, ο Γιώργος δεν θα το έκανε… Άλλωστε είναι από τη φύση του ένας ευγενής άνθρωπος. Μόνο που πολλές φορές, όσο ευγενικά και αν ανακοινώνεις κάτι, το σοκ παραμένει σοκ… Ήταν τρεις μήνες μετά το μη «φτύσιμο» και την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, όταν στα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, στην παραδοσιακή συνέντευξη τύπου έκανε τη δήλωση που εξόργισε, σχεδόν, το πανελλήνιο…
«Θα παλέψουμε να υπάρχει τουλάχιστον ένας εργαζόμενος σε κάθε σπίτι»
Παλιά υπήρχε το ένας τρελός σε κάθε χωριό… Ή το «κάθε σπίτι και τρελός, στο δικό μας όλοι»! Ποτέ στα χρονικά δεν είχε τολμήσει να δηλώσει αυτό Πρωθυπουργός. Μετά το πρώτο σοκ, όλοι θεώρησαν πως είχε γίνει κάποιο λάθος. Αλλά… Ίσως αυτή η δήλωση να ήταν και «η αρχή του τέλους»… Ακολούθησε η επίσης αψυχολόγητη απόφαση για το δημοψήφισμα. Μόνο που αυτό ήταν που εξόργισε τους Ευρωπαίους… Εκείνους που θα «έφτυνε»… Ε, τελικά έγινε το αντίθετο…
«Δεν αλλάζουμε την αλλαγή»…
Πέντε ημέρες πριν, στην κρίσιμη ομιλία του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στο Πολιτικό Συμβούλιο του Κινήματος, όλοι δελφίνοι και μη, ΠΑΣΟΚοι και μη, περίμεναν μια ημερομηνία… Αυτή των εσοκομματικών εκλογών. Ο μυώδης πρώην Πρωθυπουργός είχε άλλα σχέδια. Σε μια ομιλία που θα ζήλευε και ο Φιντέλ Κάστρο, για τη διάρκειά της και μόνο, (σε ζωντάνια συναγωνιζόταν μόνο το «Μετέωρο βήμα του πελαργού» του Θεόδωρου Αγγελόπουλου) τα λιγοστά χειροκροτήματα δεν θύμιζαν σε τίποτε τους αλαλαγμούς του 2009… Φορώντας μαύρη γραβάτα(!) θέλησε να κάνει ένα μίνι απολογισμό της θητείας του διαβάζοντας κάτι σαν «best of» των ομιλιών του… Το «δεν θα αλλάξουμε την αλλαγή», φυσικά και έκανε αίσθηση! Χαμός στο twitter… «Αλλάζεται η αλλαγή»; Θα έλεγε κανείς πως είναι ένα πανανθρώπινο ερώτημα, χωρίς ξεκάθαρη απάντηση! Συγκίνησε όμως, το «όλον ΠΑΣΟΚ» θυμίζοντας και μια φράση του πατέρα του Ανδρέα… «Εδώ είμαι, χτυπήστε εμένα», βροντοφώναξε θέλοντας να προφυλάξει την οικογένειά του από τις «επιθέσεις» του Τύπου. «Χτυπάτε εμένα»… Κι όμως, ο Γιώργος αντέχει… Για πόσο ακόμη; Ούτε αυτός ξέρει… Και αν κρατήσουμε το δίλημμά του, ο Γιώργος και δεν «αλλάζει» και επειδή ξέρει καλό κολύμπι, δεν «βουλιάζει»… Ποια είναι τελικά η απάντηση; «Σκάσε και κολύμπα»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου