Είδες το Catastroika; Πέντε λόγοι να το δεις και πέντε για να το προσπεράσεις!

Το Catastroica, το νέο ντοκιμαντέρ του Άρη Χατζηστεφάνου και της  Κατερίνας Κιτίδη, ανέβηκε από χθες στο διαδίκτυο και η επισκεψιμότητα ήταν τόσο μεγάλη, που οι συντελεστές αναγκάστηκαν να “απολογηθούν”

για κάποια προβλήματα στην προβολή. 

από τον Κώστα Μανιάτη

Οι προσδοκία του κοινού ήταν τεράστια, καθώς την προηγούμενη δουλειά του απολυμένου από τον ΣΚΑΙ δημοσιογράφου, το Debtocracy, υπολογίζεται ότι το έχουν δει τουλάχιστον 2 εκατομμύρια άνθρωποι μέχρι σήμερα. Εμείς είδαμε για σας το ντοκιμαντέρ και σας παρουσιάζουμε τα υπέρ και τα κατά της ανεξάρτητης παραγωγής.

Να το δεις :

1.      Γιατί αυτή τη φορά δεν ασχολείται με το τι συνέβη σε χώρες όπως ο Ισημερινός, που θεωρείς ότι δεν συγγενεύουμε,αλλά με προηγμένες χώρες (με τις οποίες όντως συγγενεύουμε;). Αγγλία, Γαλλία και Ρωσιά περνούν μέσα από το μικροσκόπιο του Άρη Χατζηστεφάνου.

2.      Θα δεις πώς λειτούργησαν οι εταιρείες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Καλιφόρνια και με ποιον τρόπο εκβίαζαν τους καταναλωτές για να αυξάνονται τα τιμολόγια. Εδώ οι ιδιωτικές εταιρίες μέχρι στιγμής, απλά έβγαλαν τα λεφτά απ’το χαράτσι στην Ελβετία...

3.      Φυσικά αγαθά όπως το νερό, είναι γνωστό ότι δεν ιδιωτικοποιούνται. Όμως η ιδιωτικοποίηση των εταιρειών παροχής νερού, όπως της ΕΥΔΑΠ, όχι μόνο σημαίνει ότι στην ουσία το νερό παύει να θεωρείται δημόσιο αγαθό, αλλά πλέον ο πολίτης είναι και υποχρεωμένος να πληρώνει τη συντήρηση της εταιρείας. Που είναι ιδιωτική. Αν δεις το ντοκιμαντέρ, θα πειστείς.

4.      Γιατί θα μειδιάσεις χαιρέκακα, με τις μικρές αναφορές που κάνει σε γνωστούς Έλληνες δημοσιογράφους (Μπάμπη Παπαδημητρίου, Μανώλη Καψή), συμφωνώντας σε αυτό που ήδη υποψιάζεσαι : ότι χρησιμοποιήθηκαν για να χειραγωγηθεί και να τρομοκρατηθεί το τηλεοπτικό κοινό.

5.      Θα γνωρίσεις τον Γκρεγκ Πάλαστ, έναν από τους σημαντικότερους δημοσιογράφους - ερευνητές της εποχής μας, τον άνθρωπο που ισχυρίζεται ότι έχει αδιάσειστα στοιχεία για τον τρόπο με τον οποίο ο Τζωρτζ Μπους νόθευσε το εκλογικό αποτέλεσμα του 2000. Και ναι, είναι κατά των ιδιωτικοποιήσεων. Πάρε μία γεύση των ερευνών του από το επίσημο site του http://www.gregpalast.com/

Μην το δεις :

1.      Ασχολείται επιδερμικά με την κακή κατάσταση των δημοσιονομικών οικονομικών της χώρας και τα στοιχεία που παρουσιάζει μπορείς να τα βρεις με ένα απλό search στο google. Τίποτα το καινούργιο.

2.      Απουσιάζει εντελώς – όπως και στο Debtocracy – ο αντίλογος, η άλλη άποψη ή καλύτερα όλες οι άλλες απόψεις. Το ντοκιμαντέρ είναι στρατευμένο καθαρά προς μία συγκεκριμένη πολιτική ιδεολογία.

3.      Δεν εμφανίζεται κανένας από τους πρωταγωνιστές της κατάστασης που βιώνουμε, παρά μόνο εξωτερικοί παρατηρητές. Πολιτικοί, τεχνοκράτες, άνθρωποι που έλαβαν έστω και μία απόφαση ή έστω λειτούργησαν ως αντιπολίτευση, δεν μιλούν. Μόνο δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί. Εξαίρεση αποτελούν οι συνδικαλιστές.

4.      Αποσιάζει επί της ουσίας η έρευνα, θα λέγαμε ότι απλά είναι μία σειρά συνεντεύξεων και αναλύσεων, χωρίς να αποκαλύπτεται κάτι ή να δίνεται μία διαφορετική οπτική από αυτήν που έχουμε όλοι μας για τις ιδιωτικοποιήσεις.

5.      Η εξέλιξη είναι αργή, υποτονική και παρά τα ενδιαφέροντα πλάνα, θα βρεις πολλές δικαιολογίες για να πατήσεις το pause.

Posted in: